Eski yazılarımdan birini buldum... Paylaşmak istedim. Kime, neye, niçin yazdığımı hatırlamıyorum:)

umutların ardında sönmek istemezcesine bir mum ışıgı...
mum ışıgının yanında bir damla göz yaşı
karanlıgın içinde 
sevgi tohumlarının yeşermesi için gerekli olan gözyaşları… 
bir iç savaş…  karanlıktaki gökyüzünde … 
griye dönmüş gökyüzü… 
rahat nefes almak isterken bugulu gözlerle bakılan etrafa 
sevgim saf duygularım güvenim… 
ellerimin arasında kalan son emeklerim… 
avuçlarımın arasında kalmış son ümitlerim… 
uzatıyorum… umutla besledigim sevgimi…
sevgiyi yüceltmek elimizde!
Hadi… gel beraber yeşertelim çöle dönüşmüş bahçemizi.. 
Siyah güllerimiz beyaza dönüşsün! 
Sevgimizle besleyelim ve gözyaşlarımızla…büyütelim onları… 
Sevgimizle…