O kadar çok şey var ki yapmam gereken, hepsi de gözümün önünde... Okunacak kitaplar, tez için çalışmalar, ales üds soru kitapçıkları, çeviri metni... Hangi birini yetiştireceğim bilemiyorum. Kendimi geliştireceğim diye kendime çok yükleniyorum. Günde bir kitap bitirmek demek günde 12 saatimi rahat ayırmam demek. Yapmadığım bir şey değil bu. Çok güzel bir şey ama insanlarla konuşmaktan çok kitapların içinde yaşar oluyor kişi.
Kişi bu durumda ne yapmalı? sorunun cevabı belli: kalk, çık, gez, dolaş, sohbet et...Her zaman denilen şey ama bu sınav bu rekabet varken aç kalamamak için de çalışmak gerek... Keşke kpss, ygs,dgs,ales,üds gibi sınavlar olmasa, herkes adil bir şekilde hak ettiğini kazansa...
Çok mu ütopik oldu? Evet... kapitalizm baş tacı olmuş dünyada. Evren demiyorum çünkü dünya dışında insan varlığına inanmıyorum. neyse saçmalamadan yatayım ben.